۲/۲۸/۱۳۹۰
!ما جنجال می خوایم، یالله
با دستگیر شدن "سران" جنبش سبز و منتقل شدن این جنبش به فضای مجازی و بی خطر، فعلاً موضوع خاصی نیست که یاوران مجازی جنبش به آن بپردازند. پس به دنبال جنجال هستند. در این میان آقای خاتمی پیدایش می شود و با به زبان راندن یک جمله کوتاه جنجال عجیبی به پا می کند که آن سرش ناپیداست.
خاتمی که به عنوان یک آخوند در سخنوری و حرف های مفت زدن مشهور جهان است، از آن "گفتگوی تمدن هایش" بگیر تا "مردم سالاری دینی اش"، حالام آمده یک جمله گفته که باعث جنجال شده که بیا و ببین! حتی برایش صفحه فیس بوک هم راه انداخته اند که بیشتر تحقیرش کنند. ایشان گفته و من از سایت کلمه نقل قول می کنم:
"اگر ظلمی شده است که شده است همه بیاییم عفو کنیم و به آینده نگاه کنیم و اگر به نظام و رهبری ظلم شده است به نفع آینده از آن چشم پوشی شود و ملت هم از ظلمی که بر او و فرزندانش رفته است می گذرد و آن وقت همه به آینده بهتر رو خواهیم آورد."
ایشان در همین سخنرانی حرف های دیگری هم زده. ولی هیچکس به آن حرفهای دیگرش کاری ندارد و همه چسبیده اند به همین یک جمله!
شاید منظور آقای خاتمی این بوده که اگر رهبری تصور می کند که برعلیه وی ظلمی شده، از این "ظلم" به نفع آینده چشم پوشی کند و به این بگیر و به بند ها خاتمه دهد. چون چطور می توان تصور کرد که خاتمی شاهد دستگیری همه یاران و یاورانش باشد، و از این موضوع راضی باشد. شاید می خواهد جلوی مقابله جناح های داخل نظام را بگیرد. شاید می خواهد فرایند نوعی آشتی ملی را شروع کند. چون به عنوان یک اصلاح طلب، خودش را هنوز در داخل این نظام می بیند و نه در خارج آن.
خدا می داند که منظور خاتمی چه بوده ولی هیچکس نمی خواهد از خود خاتمی بپرسد که منظورش چه بوده. یک نفر هم از این همه رسانه های سبز مجازی که وجود دارد پیدا نمی شود که منظور اصلی حرف آقای خاتمی را از او بپرسد، چه آن کارتونیست معروف که همیشه آماده است چنین موضوعاتی پیش بیاید و اصلاح طلبان را تحقیر کند و به نحوی برای آن چند روزی که به زندان رفته، دق و دلی خالی کند، چه آنهائی که در بالاترین نشسته اند و مثبت و منفی می دهند. چون جنجال برپا کردن و دق و دلی خالی کردن، آنهم از نوع مجازی و بی خطرش بیشتر حال می دهد.
پس دوستان به این جنجال و لجن پرانی ادامه می دهند چون فعلاً حاکمیت هرکاری که می خواهد می کند و ما فقط نظاره گریم. وقتی هم فردی پیدا می شود و حرفی می زند که به مذاقمان خوش نمی آید، شروع به لجن پراکنی می کنیم چون هنوز اولین درس دموکراسی که تحمل سخن دیگران است را نیاموخته ایم.
و این سخن سر دراز دارد....
اشتراک در پست‌ها [Atom]