۱۲/۰۳/۱۳۸۴
مسابقه کارتون آوارگان
از قرار معلوم جنگ کارتونی با بمب گذاری در يکی از مقدس ترين حرم های شيعيان جهان بالاخره به خوبی و خوشی پايان گرفت و معلوم شد که در حقيقت آنچه غربی ها/صهيونيست ها می گفتند حقيقت داشته و دعوا سر لحاف ملا بوده. اين مسلمان ها که در مکان های مذهبی خودشان بمب گذاری می کنند چه توقعی می توانند از غربی ها داشته باشند. زمان بندی اين واقعه اخير خيلی مشکوک به نظر می آيد. در همان بهبوهه که به نظر می رسيد مسلمان ها، چه شيعه و چه سنی بالاخره موضوعی را پيدا کرده اند که به اختلافات قومی و جناحی خودشان پايان دهند و به دشمن مشترک توجه کنند، يکهو يک بمب منفجر می شود که دوباره اوضاع جناحی را قاراشميش می کند، شيعه را در مقابل سنی قرار می دهد و دشمن خارجی اصلاً فراموش می شود.
در اين ميان چيزی که توجه مرا به خود مشغول کرده بود، سکوت صهيونيست ها در طول تمام اين جريانات بود. در همان زمانی که مسلمان ها پرچم و ساختمان می سوزاندند و غربی ها مانده بودند که با اين بحران آخری چطوری برخورد کنند، رهبران صهيونيست در اتاق های فکری شان به غور مشغول بودند.
زمانيکه عده ای با به زير پرسش بردن هولوکاست به مشروعيت اسرائيل لطمه وارد می کردند، باز هم سکوت اختيار کردند. اين موضوع به نظر عجيب می آيد. کسانی که در غرب زندگی می کنند از اين نکته به خوبی آگاهی دارند که در اين کشورها کوچکترين انتقاد از اسرائيل ويا موجوديت آن موجب خشم گروه های فشار صهيونيستی می شود و اگر نتوانند به طور قانونی جلوی چنين افکاری را بگيرند با اعتراض، اعلاميه صادر کردن و شکايت به اين مجمع ويا آن سازمان بين المللی به مقابله می پردازند. به هر کسی که با عقايد نژادپرستانه شان مخالفت کند برچسب ضديهود و نازی و فاشيست و غيره مي چسبانند.
آخر سر اين وب سايت را از طريق وبلاگ يکی از آشنايان مجازی پيدا کردم و تازه به قول معروف «دوزاريم افتاد.» صهيونيست های بامزه برای اينکه نشان بدهند که کردار مسلمان ها چقدر مسخره و وحشی بوده، اقدام به راه اندازی مسابقه کارتونی خودشان کرده اند. با اين کار به دنبال دو هدف هستند: اولاً می خواهند بگويند که چه ملت شريف و متمدنی هستند. به افکار صهيونيستی خودشان آنقدر عقيده و اعتماد دارند که هيچ کارتونی نمی تواند آنها را از راه و هدفشان منحرف کند. بر خلاف مسلمان ها که برای چاپ چند کارتون اينقدر سر و صدا راه انداختند.
هدف دوم لوث و بی معنی کردن هرگونه پرسشی است که در مورد هولوکاست به وجود آمده. با انتخاب شدن حماس در سرزمين های اشغالی و اتحادی که با چاپ اين کارتون ها در بين مسلمان ها به وجود آمده، زير سوال بردن موجوديت صهيونيستی ديگر تابو نيست. مردم شروع به پرسش کرده اند که اگر آزادی بيان هست، پس چرا نمی توان هولوکاست را زير پرسش برد. اگر اروپايی ها بودند که اين هولوکاست را به وجود آورند، چرا مردم خاورميانه بايد بهای آنرا بپردازند.
حالا که قرار شده در مورد همه چيز مسابقه باشد، پيشنهاد می کنم که در مورد فجايعی که رژيم صهيونيستی بر سر ملت فلسطينی آورده هم مسابقه کارتونی برگزار شود. من خودم چندتا ايده بامزه دارم: حمله بولدوزرها به خانه های مردم، خراب کردن خانه های فلسطينی به سر ساکنين، موشک پرانی های اسرائيلی و کمپ های آوارگان فلسطينی. جايزه اول اين مسابقه يک هفته اقامت در يکی از اردوگاه های پناهندگان فلسطينی در سواحل زيبای دريای مديترانه خواهد بود. کارتونيست هايی که در اين مسابقه جديد شرکت می کنند بايستی توجه داشته باشند که کارتون هايشان بايستی بامزه باشد. چون از قديم گفته اند بخند تا دنيا به ريشت بخندد.
اشتراک در پست‌ها [Atom]