۱۲/۱۲/۱۳۸۴
يافتم، يافتم، راه حل نهايی
بالاخره بعد از تفکر و مطالعه و مباحثه و بررسی و تحقيق و کندوکاش فراوان (بقيه واژه های معادل را می توانيد در هر فرهنگ فارسی پيدا کنيد) به اين نتيجه رسيدم که زمان آن رسيده ايران از ان.پي.تی خارج شود.
والله! اسرائيل که سالهاست به تحقيقات هسته ای مشغول بوده و همه می دانند که بمب اتمی هم دارد. همين ديروز هم هندوستان يک قرارداد پرمنفعت و چرب وچيلی با آمريکا امضاء کرد که به توسعه «انرژی صلح آميزهسته ای» بپردازد. وجه تشابه اين دو دولت اينست که هيچکدام عضو ان.پی.تی نيستند. من از علم هسته ای چيز زيادی نمی دانم ولی چطور می شود بين استفاده صلح آميز و غير صلح آميز انرژی هسته ای برای کشوری که تحت بازرسی های ان.پي.تی هم نيست تفاوت قائل شد. مخصوصاً اينکه می دانيم هندوستان بمب را هم دارد. مگراينکه دانشمندان سازمان آژانس بين المللی انرژی اتمی می توانند با استفاده از روش های پيشرفته «اکس فايلی» اينکار را بکنند.
دفعه آخری که مرد صلح نوبل، جناب برداعی در مورد بحران هسته ای که دولت اسرائيل برای منطقه به وجود آورده نطق زده باشد را بياد داريد؟ از طرف ديگر چندبار شنيده ايد که دولت های اروپايی از اسرائيل برای توسعه بمب اتم يک انتقاد کوچولو بکنند؟ ديروز هم برداعی از قرارداد بين آمريکا و هندوستان حمايت کرد.
پس اين ان.پي.تی برای ايران مشکل آفرين شده و بايستی هرچه زودتر قال قضيه را بکند و به جرگه کشورهای خواهان صلح مثل اسرائيل و هندوستان بپيوندد (يا آن کشور ديگر که منزلگاه شيخ تروريست های دنياست).
پ.ن: راستی توجه کردم اين ده دوازده نفری که در طول روز اين وبلاگ را می خونن، يکيشون جورج بوشه که البته چون فارسی بلد نيس، چيز زيادی دستگيرش نميشه (البته اگر به انگليسی هم بود چيز زيادی دستگيرش نمی شد.) سران ج.ا. هم که مرتب سر می زنن و ايده می گيرن. برای همين هم هس اين توصيه ها را می کنم. يک لحظه لطفاً... دارن در می زنن. فکر کنم دوباره «مردها با روپوش سفيد» از دارالمجانين پيداشون شده...اينم برای حسن ختام و خالی نبودن عريضه از وب سايتی که در اون «هيچی مقدس نيس.» همه با هم با صدای بلند: شب بود، بيابان بود، زمستان بود....
اشتراک در پست‌ها [Atom]