۱۲/۲۸/۱۳۸۴
در وبلاگ ما رونق اگر نيست... صفا هست
حالا که دوباره به آخر خط و آغازی نو رسيديم، جا دارد از دوستانی تشکر کنم که به اين وبلاگ لينک دادند ويا کامنت گذاشتند که موجب شد نويسنده برای مدت زمانی هر چند کوتاه تصور کند حرفی که ميزند مفهومی دارد و ديگرانی هم هستند که اينگونه می انديشند. بهرحال اين چند خطی که گهگاه مي نويسم به عشق ايران و زبان فارسی است. وبلاگ های دوستان مجازی در کنار آمده. برای همگی آرزوی شادی و تندرستی می کنم.
عيد همگی بوَد مبارک!
(می بخشيد جدی شد. اين آب وهوای فرنگستان زياد نوروزی نيست.)
اينهم يک ترانه شاد با صدای مرد خاکی آواز و رقص ايران، مرحوم نعمت خان آغاسی: همه دستمال به دست بخونين (قِر يادتون نره) ايوالله...
اشتراک در پست‌ها [Atom]