۵/۲۷/۱۳۸۵
عکسی را ديدم که نمايشگر شهامت سربازان لبنانی در حين مبارزه با دشمن اشغال گر بود. در اين عکس پرچم سفيد تسليم در بالای تانک لبنانی به احتزاز در آمده بود. از قرار معلوم ارتش لبنان در طول جنگ تصميم گرفته بود که پرچم قرمز رنگش را با پرچم سفيد عوض کند.
در همين اثنا نيروهای مقاومت در جنوب لبنان مشغول دفع دشمن از خاک مملکتشان بودند. ولی سربازهای ارتش لبنان به وظيفه خطيرتری مشغول بودند. وظيفه آنها سرو چای و شايد شيرينی به قوای اشغال گر و حال و احوال پرسی بود. مهمان نوازی تا اين اندازه!
حالا هم که آتش بس اعلام شده و قوای اشغال گر به سرزمين اشغالی خودشان برگشته اند، سياستمدارانی که در طول جنگ در اتاق های کولر دارشان نشسته بودند و خفه خون گرفته بودند، دو مرتبه زبان باز کرده اند. چون اوضاع را ناجور می بينند. شروع به تهمت زدن به قوای مقاومت و نصرالله کرده اند. چون می بينند که محبوبيت حزب الله در بين ملت از هميشه بيشتر است. پس شروع به سمپاشی کرده اند. از دفاع مقدس صحبت می کنند چون می دانند ملت لبنان از جوانانش که در مقابل نيروهای متجاوز ايستادگی کردند مفتخر است. ولی در عين حال کاسه و کوزه را سر حزب الله و حامی اش در منطقه می شکنند.
خيلی دلم می خواهد می دانستم که اگر حزب اللهی در کار نبود و قوای اسرائيل به لبنان حمله می کردند چه اتفاقی می افتاد. حکماً کاروان هايی را با چای و شيرينی به استقبالشان می فرستادند. و پرچم لبنان هم تبديل به پرچم سفيد تسليم می شد. حتماً روي يک پوستر بزرگ هم مي نوشتند: «سربازان گرامی اسرائيلی به خاورميانه جديدتان خوش آمديد!»
اشتراک در پست‌ها [Atom]