۶/۰۴/۱۳۸۵
زندگی جنگ است...
آخرين باری که ايران به يک کشور بيگانه حمله کرد: ۲۶۸ سال پيش (هندوستان).
آخرين باری که اسرائيل به يک کشور ديگر حمله کرد: يکماه و نيم پيش (لبنان).
آخرين باری که آمريکا به يک کشور ديگر حمله کرد: سه سال و نيم پيش (عراق – ادامه دارد).
محمود احمدی نژاد در حين افتتاح تجهيزات آب سنگين:
«ما برای هيچكس تهديد نيستيم. بحث سلاح هستهيی در ايران وجود ندارد و موضوع داشتن سلاح هستهيی مطرح نيست؛ چراكه ما برای هيچ كشوری تهديد محسوب نميشويم، حتی برای رژيم صهيونيستی كه دشمن كشورهای منطقه است؛ چراكه معتقديم برای تعيين سرنوشت اين رژيم رفراندوم بهترين راهحل است. »
آيا نخست وزير اسرائيل به اندازه کافی شهامت دارد که سخنان مشابهی را به زبان براند؟ ويا اينکه به عنوان بخشی از ماشين نظامی آمريکا، تنها راه ادامه بقا را عمليات اشغال گرايانه و خرابی و نابودی همسايه هايش در منطقه می بيند؟
آيا به اندازه کافی شهامت دارد که به دکترين اشغال خاتمه دهد و با اينکار خود درس عبرتی به اربابانش در واشنگتن داده باشد؟
هيهات.
پ.ن: خيلی دلم می خواهد بدانم نشريات و رسانه های برون کشوری فارسی زبان، اين اظهارات اخير احمدی نژاد را چطور تلقی خواهند کرد. ويا شايد اصلاً به عنوان يک خبر بی اهميت از آن می گذرند و به موضوعات «پر اهميت تر» می پردازند.
اشتراک در پستها [Atom]