۹/۲۴/۱۳۸۵
Burn, Baby Burn!
موضوع برای گفتن زياد است و فرصت اندک. ولی اين جريان سوزاندن عکس احمدی نژاد در همايشی که در پلی تکنينک تهران بوده، ابعاد جالبی پيدا کرده است.
اين مقاله را بخوانيد که می گويد دانشجويان تصميم به سوزاندن عکس گرفتند چون مخالف کنفرانس هولوکاست بودند!
مقاله بی بی سی فارسی هم مثل هميشه خواندنی است که نامه دانشجويان پلی تکنيک به احمدی نژاد ديکتاتور است. در اين نامه آمده:
«... پاسخی که در خور شأن دانشجويان پلی تکنيک باشد از شما شنيده نشد و جوابها همگی موضوعات مضحکی بود که به درد سفرهای استانی شما به روستاهای دورافتاده می خورد.»
در جای ديگر آمده
«... برای پيرزنهای روستاهای دورافتاده که صحبت نمی کنيد، دانشجويان ديده اند! چگونه شعور دانشجو را آن قدر پايين تصور کرده ايد؟ کاش شهامت تأييد کارهای خود را داشتيد و رو به کل گويی و هزل نمی آورديد.»
خب الهی شکر که بالاخره تفاوت ميان روستايی نفهم و بی شعور را با طبقه دانشجو و فرهيخته درک کرديم. هنگاميکه رئيس جمهور در جمع روستائيان قرار می گيرد، با وی به گرمی برخورد می شود. چون روستائيان با همه عقب افتادگی فکری که دارند از اين موضوع آگاهی دارند که با دعوا و مرافعه و عکس سوزاندن کار به جايی نمی برند. از سوی ديگر دانشجويان فرهيخته خود را جدا از اين گروه بی سواد و نفهم می بينند. عکس می سوزانند؛ فحش و بدوبيراه می دهند؛ به سمت تريبون حمله می کنند و غيره. چون در کتابهای سوپر دموکراسی که خوانده اند بهشان گفته شده که بايستی اينطوری رفتار کنند.
همين روستائيان بی سوات هستند که نان را روی سفره ما شهرنشين های متجدد می گذارند. البته کينه دانشجويان فرهيخته با روستائيان بی دليل نيست. چون همين روستائيان امل بودند که شخصی را انتخاب کردند که بيشتر به خودشان شباهت دارد. از طبقه خودشان است و زمانيکه در جمع آنهاست، احساس راحتی می کند. آخر چه می شد که اين روستائيان هم درک مي کردند که بايستی به نماينده فرهيختگان جامعه رأی می دادند. شايد گفتار قصار وی را درک نمی کردند. ولی خب، چه انتظاری مي توان داشت.
آخر سر، روستائيان از قدرت رأی خود استفاده کردند.
مثل اينکه دانشجويان عزيز با همه کتاب های سوپرروشنفکرانه ای که خوانده اند هنوز تفاوت بين دموکراسی و ديکتاتوری را نمی دانند.
اشتراک در پست‌ها [Atom]