۱/۰۱/۱۳۸۶

مگر ما مداديم؟

خب کشور های 5+1 به عنوان تنها کشورهايی که به خيال خودشان در دنيا اهميت دارند، بريدند و دوختند و به توافق رسيدند.

اين دولت های کلنيال تصميم گرفتند که به عنوان کفيل جامعه جهانی، خودشان عهدنامه ای را برعليه ايران تنظيم کنند. سپس اين عهدنامه در جلسه ای مطرح می شود و امضای اعضای ديگر شورای امنيت پايش می رود. به عقيده اين اربابان، اعضای ديگر شورای امنيت صرفاً برای خالی نبودن عريضه تشريف دارند تا به اين شورا قدری مشروعيت بدهند.

ولی اخيراً اتفاق جالبی افتاده. انگار آفريقای جنوبی از اين موضوع هيچ خوشش نيامده و گفته مگر ما مداديم که خودتان ببريد و بدوزيد و به توافق برسيد. حالا صدای اندونزی هم درآمده.

اگر اين کشورهای جهان سوم که تا بحال هيچکس آنها را داخل آدم حساب نمی کرد که با آنها مشورت کند، شروع کرده اند خودی نشان دهند و در مقابل نيروهای امپرياليست ايستادگی کنند، فکر می کنيد از صدقه سر کدام مملکت است؟

خبر بی بی سی فارسی در همين مورد: استقبال ايران از مذاکرات سه جانبه اتمی

می خواهيم افتخار کنيم، به همين استقلال افتخار کنيم. به همين ايستادگی در مقابل قدرت های زورگو افتخار کنيم. به اين افتخار کنيم که وقتی رئيس جمهور مملکتمان به اين شورا می رود، همه دنيا سروپا گوش می شود. ملت های مظلوم می بينند بالاخره کسی پيدا شد که حرف دلشان را بزند و از هيچکس باک نداشته باشد. نه اينکه به آنچه دوهزار و پانصد سال پيش اتفاق افتاد افتخار کنيم.

نظرات:
You forgot to say we should be proud of our handsome president and our lovely supreme leader.
Our democratic country.
 
Dear 11 ave, if you need to learn how ugly the president is, or how despotic the supreme leader is or how undemocratic the country is where they put people in jail for no reason at all, there are at least 120,000 blogs that are totally dedicated to this task. So you don’t need to read this nonsense.
 
امیدوارم این دو کشور به پافشاریهای خودشون ادامه بدهند. آنها خوب می دونند که اگه امروز ایران هستش که باید اینجور زورگویی های بی معنی را تحمل بکند فردا هم ممکن نوبت خود آنها برسد.

و البته ما ایرانیهای خارج از ایران که واقعاٌ از مشکلات داخلی ایران دور هستیم ولی بجاش روزانه شاهد زیاده خواهی های غربیها هستیم و زورگویی هاشون را دسته اول شاهد هستیم باید به اینکه کشورمون یکی از کشورهایی هست که مقابل زورگوهای جهانی ایستادگی می کند افتخار بکنیم.
 
درست میگی به هر دوشون باید افتخار کنیم. تنها ملتی می تونه در آینده موفق باشه که به تاریخش افتخار کنه
 
You are right, the last 100 years of our history has much to be proud of. Twice an Iranian became Time's man of the year, albeit as a villain. And last year the obvious choice would have been Ahmadinejad again the villain, but they did not dare. As a week country we have influenced the history more than our share, sometimes unwittingly. For example 1953 coup d'etat became the model for overthrowing undesired governments. Although, feeling proud at least for me is a bit meaningless because I have not done most of it, As they say : "Man
anam ke rostam bovad pahlavan". :-)

have a great day.
Haedeh
 
Dear Haedeh, I guess by “proud” I meant “fakhr-foroushi,” or blind patriotism. We have been conditioned to be so proud of our ancient history. We are also brainwashed to the point where we hang our heads in shame because our country is run by the “mullahs” and our president wears a “kaapshen” and says things that the imperialist powers would not like to hear. Not everybody can become a hero. After all there was only one Mossadegh and only one Khomeini and what they became were based on their upbringing and socio-political situation of their times. We are just ordinary people.
 

You forgot to say we should be proud of our handsome president and our lovely supreme leader.
Our democratic country.

10:43 AM


Wow you have the same kind of stupid people in Iran as we do in Lebanon. God bless them. They're Ralph Lauren's favourite people.
 
There was one good thing about movie 300, and that nobody will introduce themselves as persian anymore, :-). Not that I did not understand the desire, where I live it has become a tirsome interaction.

Them: So where are you from?

Me: Well, Iran.

them: Oh. Do you put those funny things on your head?

Me: (to be sarcastic, since they can see that I personally do not have those funny things on my head) I say yes, in fact I never leave the house without them.

they never get the sarcasm.

And many other stupid comments that get boring fast.
Not to mention, the liberal and feminist woman who just stares at me as something that should not be in polite society.
So I had decided to invent a country, Or just call myself Azari and let the conversation end there.
I never did, but the temptation is great.
 
ارسال یک نظر

اشتراک در نظرات پیام [Atom]





<< صفحهٔ اصلی
:رأی بدهيد Balatarin

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

اشتراک در پست‌ها [Atom]

تنها با ذكر كامل منبع ، استفاده از مطالب وبلاگ آزاد است ©