زمانی «محور شرارت» بوش سه عضو داشت.
اولیش عراق بود که بهش حمله کردند و پدرش را در آوردند. حالا هم ميگند شده دموکراسی.
حالا صحبت از اينستکه کره شمالی هم به جامعه جهانی بپيوندد و از ليست کشورهای حامی تروريسم خارج شود.
در همين اثنا ارتش رسمی عضو سوم «محور شرارت» را در ليست سازمان های تروريستی قرار داده اند. چپ و راست بهش تهمت تروريستی می زنند. حتماً بزودی ردپای القاعده را هم آنطرف ها پيدا می کنند.
بوش گفته کره شمالی می تواند الگوی ايران باشد.
کره شمالی؟ الگوی ايران؟
من ميگم چرا که نه. قرار است به جامعه جهانی بپيونديم و چه الگويی بهتر از اين می تواند برای ايران باشد؟ آن صد سال مبارزه برای آزادی و پيشرفت اجتماعی را بی خيال. قرار است استبدادی ترين رژيم بر روی کره خاکی مدل مان شود. فقط بايستی يک نفر را پيدا کنند، يک لباس بدقواره و بدرنگ بهش بپوشانند، سرش را تاج خروسی اصلاح کنند و اسمش را بگذارند «رهبر نازنين».
بعدش تمام سازمان های اجتماعی و سياسی را تخته کنند. ساختمان های عظيم و بی فايده و متروکه بسازند. ميليون ها نفر را زندانی کنند و به اردوگاه های کار اجباری بفرستند. مردم را به قصد کشت بزنند و شکنجه کنند. صدها هزار نفر از گرسنگی تلف شوند. زنها را مجبور به سقط جنين کنند. کنترل کامل نشريات را در دست بگيرند که صبح تا شب در مورد کرامات «رهبر نازنين» بنويسند. اقتصاد را در بست وابسته به کمک بين المللی کنند. هرگونه فعاليت سياسی را ممنوع کنند. و غيره و غيره.
آنوقت شايد بتوان گفت که ايران به همان درجه از پيشرفت اجتماعی، سياسی و اقتصادی رسيده که کره شمالی رسيده و وقت آن شده که دوباره به جامعه جهانی بپيوندد.
آنوقت است که بوش بر سر ميز مذاکره می نشيند. آنوقت است که بوش رضايت می دهد دست از سرمان بردارد.
# ارسال توسط Mohammad - محمد : ۲۳:۲۴
