۱/۰۳/۱۳۸۶
مدافعين ميراث فرهنگی
آخريش حضرت آيت الله رفسنجانی است که در خطبه نماز جمعه به دفاع از تاريخ ايران پرداخت و گفت:
نکته: دوستم هايده که به تازگی با او آشنا شده ام نکته جالبی را در يکی از کامنت های پست قبلی مطرح می کند. در طول جريان گروگان گيری و بعداز آن در طول جريانات ۹/۱۱، بسياری از ايرانی های مقيم آمريکا که می خواستند هويت واقعی شان افشا نشود، هروقت کسی ازشان می پرسيد کجايی اند می گفتند «آی ام پرشين!» هنوز هم کسانی هستند که اينقدر از هويتشان شرم دارند و به آن امپراتوری باستانی چسبيده اند که خودشان را «پرشين» معرفی می کنند. ولی حالا همه چيز تغيير کرده، ديگر کسی نمی خواهد «پرشين» باشد. همه ناغافل ايرانی شده ايم. آنهم ايرانی دوآتشه.
اينهم يک ويدئوی خنده دار: I am not Iranian, I am Persian
--Alireza
One was the way BBC was handling the Zimbabwe issue - the way they bleat about Mugabe etc (considering that the English have lost a lot in that country because of him).
Another was IRI TV complaining about the movie 300 and also glorifying the pre-Islamic Persian Empire.
Anyhow, I am really interested to know your view, on why a state should spend money on preserving these kinds of historical remains. Unless a tourist company does that, because it would be business for them. My feeling is that more money is spent on these things than on preserving nature parks and ecosystems, which are far more essential. Don't you think?
As for preserving the pasts, I think it's also important and not just for tourism. Just imagine if a government decides to bulldoze all the historic sites. I think something valuable will be lost forever.
اشتراک در نظرات پیام [Atom]
<< صفحهٔ اصلی
اشتراک در پستها [Atom]